Αναπληρωτής Καθηγητής
Dr.-Ing.’08, RWTH Aachen University, Γερμανία
ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗΣ ΥΛΙΚΩΝ
Γραφείο: Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών | Τηλ: +30 24210 74034 |
Ο Μάνος Μπουζάκης είναι Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός του Α.Π.Θ. από το 2002, με ειδίκευση στις Εργαλειομηχανές και τη Διαμορφωτική Τεχνολογία. Διατέλεσε επιστημονικός συνεργάτης του Εργαστηρίου Εργαλειομηχανών και Τεχνικών Παραγωγής (WZL) του πανεπιστημίου του Άαχεν στη Γερμανία (RWTH Aachen University), πραγματοποιώντας παράλληλα τις διδακτορικές σπουδές του. Υπήρξε μέλος του ερευνητικού τμήματος Gear Technology Department, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία στον συντονισμό βιομηχανικών προγραμμάτων εφαρμοσμένης έρευνας καθώς επίσης και στον σχεδιασμό και την υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων βασικής έρευνας. Το 2008 απέκτησε το Διδακτορικό του Δίπλωμα (Dr.-Ing.) από το RWTH Aachen University. Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, συμμετείχε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Fraunhofer Project Center for Coatings in Manufacturing, υπό την αιγίδα του γερμανικού οργανισμού Fraunhofer-Gesellschaft, και με έδρα το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης στη Θεσσαλονίκη. Διατέλεσε ερευνητής σε βιομηχανικά προγράμματα και στο ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα QUICKPRO (FP7) σχετικά με το Πολυαξονικό Φραιζάρισμα Δυσκολοκατέργαστων Υλικών μέσω του Α.Π.Θ. Έχει πραγματοποιήσει αυτοδύναμη διδασκαλία του μαθήματος «Μηχανουργικές και Θερμικές Κατεργασίες Μορφοποίησης Οδοντώσεων» στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Α.Π.Θ. από το 2011 έως το 2013. Από το 2012 μέχρι το 2015 υπήρξε μέλος του δικτύου νέων επιστημόνων της Διεθνούς Ακαδημίας για την Έρευνα Τεχνικών Παραγωγής (The International Academy for Production Engineering CIRP). Από το 2014 έως και το 2021, διατέλεσε λέκτορας (Senior Lecturer) και επίκουρος καθηγητής (Assistant Professor) στο German University of Technology in Oman υπό την εποπτεία του RWTH Aachen University. Παράλληλα υπήρξε συντονιστής του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών «Industrial Production and Manufacturing» στο ίδιο πανεπιστήμιο. Από το ακαδημαϊκό έτος 2021/22 βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ως Αναπληρωτής Καθηγητής Κατεργασιών Μορφοποίησης Υλικών στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών. Ασχολείται με την πειραματική και την υπολογιστική ανάλυση των κατεργασιών αφαίρεσης υλικού με έμφαση στην παραγωγή οδοντωτών τροχών, καθώς επίσης και των προσθετικών κατεργασιών. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην εξέλιξη και στον έλεγχο λεπτών σκληρών επικαλύψεων (PVD, CVD) σε εφαρμογές εργαλείων μορφοποιήσεων.
Κατά την περίοδο 2010-2015, εργάσθηκε ως Μεταδιδακτορικός Ερευνητής στο Madrid’s Institute for Advanced Studies of Materials (2010-2013) και στο University of Pennsylvania (2013-2015). Εξελέγει Λέκτορας το 2015 και Επίκουρος Κθηγητής το 2017 στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο οποίο συνεχίζει να εργάζεται μέχρι και σήμερα.
Τα βασικά ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντάσσονται στην περιοχή της Μη Γραμμική Μηχανικής των Σύνθετων Υλικών, εστιάζοντας στον προσδιορισμό της μακροσκοπικής συμπεριφοράς ετερογενών (ή σύνθετων) υλικών συναρτήσει της υποκείμενης μικροδομής και των ιδιοτήτων των συνιστωσών φάσεων αυτών των υλικών. Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Αγόρας αναπτύσσει μεθόδους και μοντέλα ομογενοποίησης για υλικά όπως πολυκρυσταλλικά μέταλλα, πορώδη μέταλλα, κράματα μνήμης μορφής (shape-memory alloys), ημι-κρυσταλλικά πολυμερή υλικά, ελαστομερή υλικά ενισχυμένα με ίνες, κ.α. Επίσης, αναπτύσσει καταστατικές εξισώσεις για την εξέλιξη της μικροδομής υπό συνθήκες πεπερασμένων ελαστικών ή/και πλαστικών παραμορφώσεων.
Tα μοντέλα ομογενοποίησης βρίσκουν εφαρμογή σε μια σειρά προβλημάτων με σημαντικό τεχνολογικό ενδιαφέρον όπως είναι η μελέτη και βελτιστοποίηση των ιδιοτήτων σύνθετων υλικών, η περιγραφή της ομογενοποιημένης συμπεριφοράς τους στα πλαίσια αναλύσεων προβλημάτων δομικών εφαρμογών και ο προσδιορισμός των κρίσιμων συνθηκών υπό τις οποίες τα υλικά αυτά εμφανίζουν ασταθή συμπεριφορά και αστοχούν. Το φαινόμενο της αστάθειας ενός υλικού εκδηλώνεται σε μακροσκοπικό επίπεδο ως συνέπεια του ανταγωνισμού ή της συνέργειας φαινομένων σκλήρυνσης ή πράυνσης τα οποία αναπτύσσονται σταδιακά σε μικροσκοπικό επίπεδο λόγω της εξέλιξης της μικροδομής.
- Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 2002
- Doctoral Degree of Engineering Sciences (Dr.-Ing.), RWTH Aachen University, Germany, 2008