Το 2009 αποφοίτησα από το τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Πρώτος σταθμός της ερευνητικής μου σταδιοδρομίας ήταν το ETH Zurich όπου εντρύφησα στη Μοριακή Δυναμική, τον παράλληλο προγραμματισμό και γενικότερα τις σωματιδιακές μεθόδους (Particle Methods - MD, DSMC, BD, DPD, SPH). Το 2011 ξεκίνησα τις διδακτορικές μου σπουδές στο τμήμα Μηχανολόγων & Αεροδιαστημικής Μηχανικής του πανεπιστημίου Strathclyde υπό την επίβλεψη του καθηγητή J. M. Reese. To 2014, και μετά την επιτυχή εξέταση της διδακτορικής μου διατριβής στο πεδίο της Νάνο και Μίκρο Ρευστοδυναμικής, εντάχθηκα στο Weir Advanced Research Centre ως μεταδιδακτορικός ερευνητής με αντικείμενο τη ρευστομηχανική μελέτη ροών σε φυγοκεντρικές αντλίες και βαλβίδες ασφαλείας. Το 2015 ξεκίνησε η ακαδημαϊκή μου καριέρα ως Λέκτορας Πολυ-Φυσικής Ρευστομηχανικής στο ίδιο τμήμα. Από τον Οκτώβριο του 2021 κατέχω τη θέση του Επίκουρου Καθηγητή με αντικείμενο τις Συμπιεστές ροές - Στροβιλομηχανές στο τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Η ερευνητική και διδακτική μου δραστηριότητα επεκτείνεται σε ένα εύρος αντικειμένων με επίκεντρο τη μελέτη σύνθετων ροών και μεταφοράς θερμότητας με υπολογιστικές μεθόδους. Το επιστημονικό μου έργο καλύπτει ένα ευρύ πεδίο εφαρμογών, από τη χρήση νανοσωλήνων με σκοπό την αποδοτική διήθηση του νερού έως την ανάπτυξη μοντέλων για την προσομοίωση των διαφόρων σταδίων βρασμού του νερού κατά τη βαφή μετάλλων με εμβαπτισμό.
Τα τελευταία έτη διεύρυνα το ερευνητικό μου πεδίο σε βιομηχανικές ροές και στην αντιμετώπιση προβλημάτων διάβρωσης που παρατηρούνται σε βιομηχανικό εξοπλισμό (π.χ. αντλίες, βαλβίδες ασφαλείας, κτλ.) στοχευμένο στη μεταφορά πολυφασικών ροών με μεγάλη συγκέντρωση πετρωμάτων. Ειδικότερα, εστίασα στη μοντελοποίηση φυγοκεντρικών αντλιών πολυφασικής ροής (κονιάματα), και στην ανάπτυξη υπολογιστικών εργαλείων με σκοπό τον καλύτερο σχεδιασμό τους και την καλύτερη πρόβλεψη του χρόνου ζωής τους.
Τέλος σημαντικό κομμάτι της έρευνας μου επικεντρώνεται στις συμπιεστές μεταβατικές και τυρβώδεις υπερυπερηχητικές ροές και στα ακουστικά φορτία που δημιουργούν πάνω σε διάφορες επιφάνειες. Σκοπός της έρευνας αυτής είναι η δημιουργία μοντέλων ικανών να προβλέπουν την ακουστική κόπωση σε υπερυπερηχητικά οχήματα, βασιζόμενα μόνο στις συνθήκες ελεύθερης ροής και εξαλείφοντας την ανάγκη πειραμάτων ή προσομοιώσεων, οι οποίες παρέχουν μεγάλη ακρίβεια αλλά απαιτούν σημαντικούς υπολογιστικούς πόρους. Παράλληλα, έχω εντρυφήσει στα σχήματα ανώτερης τάξης ακρίβειας και στις μεθόδους έμμεσης προσομοίωσης μεγάλων δινών (iLES) και απευθείας αριθμητικής προσομοιώσης (DNS). Τέλος, σκοπεύω να συνδυάσω την πρωτύτερη εμπειρία μου στις πολυκλιμακωτές μεθόδους και στη χρήση μοριακής δυναμικής σε εφαρμογές συμπιεστών και/ή πολυφασικών ροών. |